10 Aralık 2017 Pazar

MEVLANA VE GÜZELLİKLERİ EVE GETİRMEK

Hoca Mecdeddin-i Meragi’nin bir Rum cariyesi vardı.
Mevlana Hazretleri ona daima “ Sıddıka (Pek doğru, sözünün eri)“ derdi.

O cariye sık-sık “ Yeşil nur gördüm, kırmızı nur gördüm, kara nur gördüm, falan meleği gördüm ve filan velinin, filan peygamberin ruhu bana göründü” diyerek kerametlerden dem vururdu.

Hoca Mecdeddin-i Meragi, “ Yazıklar olsun!
Evin cariyeleri gayb âleminin suretlerini görüyorlar da biz göremiyoruz “ diye kıskanırdı.

Bir gün kalkıp Mevlana Hazretlerine geldi ve bunları anlatmak istedi.

Mevlana “ Evet nur gözlerin karası içindedir.
O gözlerin bazılarını da evdeki maşuka (âşık olunana) götürünceye kadar ismet (Masumluk, günahsızlık, temizlik, haramdan, namusa dokunur hallerden çekinme) ve iffetle (Namus ve şerefli davranış) korurlar.

Çünkü o, yolda dışarıdaki güzellerle meşgul olup her birine bakarsa evdeki örtülü hanım, efendisinin gözünden saklanır.

Böylece Tanrı kime bir kapı açtı, tecelli etti ve gayb da olanı gösterdi ise, o, bu hale tutuldu ve saplanıp kaldı.
“ Benim şanım ne kadar büyüktür” ve daha başka sözler söyleyenlerin hali gibi.

Bazısı da Tanrı’ya yakınlaşmak ve onu hususi surette görmek inayetine (Vergisine) kavuşmak için ne kadar çalışsa çabalasa Tanrı’nın yüzü ona görünmez.

Bunun üzerine Mecdeddin baş koydu ve çok heyecanlar gösterip dostlara sema tertip etti ve sayısız şükranelerde bulundu.

                                       ***
ARİFLERİN MENKIBELERİ, Şark İslam Klasikleri 29,
Ahmet Eflaki, M.E B. YAYINLARI 489
                                      ***
Neler öğrendik:
1.    Dışarıda bir güzel görsek bile gözümüzde oluşan bu güzel görüntüyü kirletmeden dışarıdaki güzellerle meşgul olmadan eve getirmemiz, evdekiler üzerine yapıştırmamız gerektiğini öğrendik.
2.    Gözü dışarıda olan birinin eşinin kendini saklayacağını, güzelliklerini paylaşmayacağını öğrendik.
3.    Tanrı kapı açarsa gayb âleminde (görünmeyen âlem) olanları görebileceğimizi ama saplanıp büyüklenmemek, o halde kalmamak gerektiğini öğrendik.
4.    Nuru görenin burada kalmaması gerektiğini, Tanrı arayış ve isteyişe devam etmesi gerektiğini öğrendik.

İşte böyle yaren,

Tanrı nurunu gösterdiği vakit, görünmeyen âlemden haberdar ettiği vakit sevinçle bu noktada kalmamak gerekir.

Tanrı yüzünü görmek, gerçeğini yaşamak için gördüklerimizden daha güzelleri görmek için bu yolda arayıştan vazgeçmememiz, oyalanmamamız ve durmamamız lazımdır.

Tanrı’nın sırları ve hazinesi sonsuzdur.
Çocuk gibi birkaç oyuncakla yeter dememiz, olduk, tamamız demememiz lazımdır.

Yol uzun, birkaç ömür bile yetmez ama Tanrı yardımıyla bu mesafeler bir anda gidileceğini de biliyoruz.

Hazineler sırlar bizi bekliyor.
                                *
RAVLİ


Popüler Yayınlar