(Mevlana
Hazretleri aşk ve aklı anlatıyor)
1300.
Dünya Kâbe’si (Kutsalı), senin yüzünden Tebriz
oldu;
A
Tanrı Şems’i, A Rükn-i Yemani (Kâ’be’nin bir köşesi),
suvar (Su içir), kandır (Suya doygun hale getir) bizi (İhtiyacımızı
doygun bir şekilde karşıla).
Âşıkların
arasına akıllı biri gelmesin;
Hele
o kızıl kaftanlının âşıklarına yaklaşmasın bile.
Akıllılar,
uzak olsun âşıklardan;
Uzak
olsun külhan kokusu (Yanık kokusu) seher
yelinden (Güneş doğmadan önce esen rüzgâr).
Bir
akıllı gelirse yol yok ona, bir aşk gelirse yüzlerce merhaba ona.
Veriş
bağlayış meclisidir;
Pek
tutumlu akla uyup aşkta nekesliğe (Cimriliğe)
kalkışmak vebale girmektir (Sorumluluk almaktır).
Akıl
ışığından aşk utanır;
Gençlikte
kocamak kötüdür.
A
âşık, tezce gel eve;
Aşksız
ömür geçirmek, ömrü heba (Hiçbir işi yaramadan, ömrü boş)
etmektir.
Tebrizli
Şems, cana el atmaz bile;
Yürü
a beden, elini gönüle at da çık dışarı.
Ödağacıysan
buhurdana gel, damdan atarlarsa seni kapıdan düş, gir içeriye.
Yusuf’sun
sen, kuyuya atılmaktan, zindana düşmekten kurtulmana çare yok;
Kahır
zehrini (Derin üzüntünün sıkıntısını acısını)
şeker say.
***
DİVAN-I
KEBİR 3 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan:
Abdulbaki GÖLPINARLI
KÜLTÜR
BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler
öğrendik;
1.
Sıkıntılı
durumlarda yardım umularak beklenilen kişinin Şems Hazretleri olduğunu
öğrendik.
2.
Akıllı kişinin
toplayıcı olduğunu ve cimrileşeceğini, oysa âşık kişilerin bağışlayan topluluk
olduğunu öğrendik.
3.
Aşkın verdiği
ışığının aşkın verdiği ışık karsısında çok az olduğunu öğrendik.
4.
Aşkın insanın
başına getireceklerinden korkmamamız gerektiğini öğrendik.
*
İşte
böyle yaren;
Aşksız
bir ömür geçirmenin boşa geçirilmiş bir ömür olduğunu M4evlana Hazretlerinden
öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
