(Mevlana Hazretler
kendini anlatıyor)
2530.
Gerçi aydın bir aynayım amma toz-pas korkusundan iki-üç günceğiz bir yün
parçasının çevresinde dönüp dolaşmam da yersiz değildir.
Bir
gülsem şu bahar yüzünden gül bahçesi kesileyim;
Birsem
bu buluşmadan yüzlerce beden olayım.
Çeşit-çeşit
şekiller arasında şu beden, çaresiz bir hale gelir;
Fakat
ayna kesildim mi artık ne diye bedenin çevresinde dönüp dolaşacakmışım?
Ben
şu harf tavlasından yayıma çıkacağım artık, bağlı katır değilim ya, ne diye
dönüp dolaşacağım hep bu direğin çevresinde?
Gönlümde
şu niyet var;
Bir
ateş tutuşturayım;
Huzurunda
ölmeyeni öldürüp geçeyim.
Aklın
yayını kırayım da akıl da bilsin ki eşim-örneğim yok, eşsiz-örneksizlere
padişahım ben.
Zaten
kim senin bakışına nail oldu da (Ulaşmış) eşsiz-örneksiz
bir hale gelmedi?
Şu
yıkık-dökük gönlüm, define yeri oldu gitti.
Ben
nerdeyim, padişahlıkla övünmek nerde?
Yoklukta-yoksullukta
yok-yoksul biriyim, yoksulların da düşkünüyüm ben.
O
kişiyim ben ki adımı sen takarsın, benim bir şeycikler bildiğim yok;
Yalnız
senin tutsağın oldukça beylerin de beyiyim, bunu biliyorum.
Tutsaklıktan
da, beylikten de öte bir başka durak var mademki;
Yokluğa
erip de yok olunca bu iki sıfattan da kaçıyorum o yüzden.
***
DİVAN-I
KEBİR 3 CİLT MEVLÂNÂ CELÂLEDDİN
Hazırlayan:
Abdulbaki GÖLPINARLI
KÜLTÜR
BAKANLIĞI YAYINLARI/1385
***
Neler
öğrendik;
1.
Allah dostunun
baktığı kişinin bakışıyla beyin kimyasını değiştirdiğini, eksikliklerini
tamamladığını, eşsiz örneksiz bir hale getirdiğini öğrendik.
2.
Allah dostuna
boyun eğenlerin, onun dediklerini yapanların başkalarına bey olacağını
öğrendik.
3.
Allah dostunun
karşısında kendimizi yok saymamız gerektiğini öğrendik.
4.
Mevlana Hazretlerinin
tutsak ve bey olmaktan kaçtığını, aşık olmayı tercih ettiğini öğrendik.
*
İşte
böyle yaren;
Mevlana
Hazretlerinin bir ayna olduğunu, kendisine bakanın, yazılarını okuyanın,
sözlerini dinleyenin kendinin güzel ve çirkin yanlarını gördüğünü, bir şekilde
özeleştiri yaptığını öğrendik, anladık.
(Mevlevilikten kaçanların çoğunluğu özeleştiriye dayanamayıp
kendi hayal dünyasına kaçanlardır)
*
RAVLİ