Birisi, İblise, ey şom!
(Uğursuz) Melunluluğun (kovulmuş) belli oldu ama
Evvelce gönlünde bir define
gizlemişken neden böyle bir laneti canla başla kabul ettin dedi.
İblis dedi ki:
Lanet
padişahın okudur.
Fakat önce hedefe bakar padişah.
Yaydan ok atılmadan önce hedefe dikkat edilir.
Şimdi sen, o oktan
haberdarsın.
Fakat gözün varsa önce bakışa
bak sen!
***
İLAHİNAME. FERİDÜDDİN-İ ATTAR M.E.B. YAY.
392
*
Yaren:
Hepimiz Allah’ın sevgisini
bekleriz, isteriz, nefretinden çekiniriz.
İblis özel bir şey istedi.
Herkes sevgi isterken o
nefreti istedi.
Burada sevgi ve nefrette
ortak olan ilgidir.
Nefretle olan ilgi tek
kendine ait olacağı için Tanrı’dan istedi.
Bağlandığı Tanrı’dan geldiği
için severek kabul etti.
İblis, Tanrı’nın kendisine bakmasını ve
önemseyerek dikkat edilmesini tercih etti. Sonunda huzurdan kovuldu.
*Tanrı’nın kullarına nasıl
baktığına anlamalısın.
Bu bakışı anlamazsan hiç bir
şey anlamadan dünya yaşantın sona erer.
İblis, ilgi için nefreti seçti
ama sonra nefretle kazanılan ilginin yanlış olduğunu anlayarak Allah’tan af
edilmesi için yalvardı, pişman olduğunu açıkça belirtti, benlikçi bir tercih
nedeniyle yanlışa düştüğünü anladı, anlattı.
Allah’a bağlılığını hiçbir
zaman kaybetmedi.
Allah’ın verdiği görevi hiç
aksatmadan yaptı. Allah, afetti şimdi cennette.
Bu yol tövbe yoludur.
Tövbe kapısı açıktır.
Ey yanlışlara düşen yarenim.
Bu yol Allah’ın rahmet
kapısıdır.
Bu kapıya gel, açılmasını bekle,
bu kapıdan ayrılma.
İnsan olarak, doğru diyerek
birçok yanlışlık yaptık.
Günaha girdik.
Sonradan
farkına vardık.
Samimiyetle ve bağlılıkla
tövbe kapısına yönel.
Sen kendini temizleyemedi
isen Allah’tan temizlenmeni yalvararak ve pişmanlığını açıkça bildirerek bir
daha yapmayacağını temizlenmeni iste.
Affını dile.
İblis bile affedildiğine göre
sen aftan ümidini kesme.
Allah’ın affedici olduğunu
unutma.
Allah’tan ümidini kesme.
*
RAVLİ