(Baba)Yakup’la ile (oğlu), o
iki sevgili, en sonunda birbirine kavuşunca babası dedi ki:
Ey gözümün nuru, gözümün
ışığı!
Ağlamadan beni öldürdün,
bitirdin.
Beni külbe-i ahzana (Üzüntü
evine) kapadın, canıma bir alem dolusu ateş saldın.
Bunca zamandır sen rahat
yaşadın.
Sanki beni bir gün bile
görmemişsin!
Neden böyle zulmettin?
Neden bana bir mektupçuk
olsun göndermedin?
Babanın bunca zamandır senden
habersiz bir halde kalmasına gönlün, nasıl razı oldu?
Yusuf, hizmetçiye koş dedi, o
mektupları bana getir.
Hizmetçi binlerce mektup
getirdi.
Hepsi de aynıydı.
Hepsinin de başında
‘Bismillah’ yazılmıştı, öbür tarafları kar gibi bembeyazdı.
Yusuf, babasına dedi ki:
Ey benim cennet mumu olan
baba!
Bütün bu mektupları sana
yazdım ben.
Halimden, emin yerde
olduğumdan bahsedip, ahvalimi (olup bitenleri) yazarken,
Mektubun başındaki Allah adından başka bir şey
kalmaz mektubum baştanbaşa silinirdi.
Bütün mektup kar gibi
bembeyaz olurdu.
Ne yazı kalırdı ne harf, kar
gibi bembeyaz olurdu.
O sırada Cebrail, Allah’ın
selamıyla gelir, sakın ona mektup gönderme.
O ihtiyara mektup yollarsan
yazın uçar gider, mektubun da bembeyaz süte döner derdi.
İştiyakım (Özlem) vardı ama
mektup göndermemekte mazurum (Mazeretli) hal böyleydi işte.
Ben istedim ama Allah
istemiyordu.
O iş, benim elimden
çıkmıyordu vesselam.*
Sen de oğul sevgisine
düşersen gönlün bir hayli derde düşer, çok ciğer kanı yutarsın.
Oğul, insana Yusuf gibi güzel
gelir ama sen de Yakup gibi gam yersin.
Kim Yusuf gibi bir oğlana sahip
olabilir?
Onun yüzünden çok Yakuplar
dertlendiler.
Hiçbir baba da Yakup’a
benzemez.
O, güzel Yusuf’undan ayrı
kalınca nice kanlar yuttu.
Oğul olursan
babanın canı yanar.
Yok,
baba olursan oğul, gözlerini kör eder.
Sana bu hususta bu hikâye,
delil yeter oğlum, başka arama.
***
İLAHİNAME FERİDÜDDİN-İ ATTAR M.EB. YAY. 392
*
İşte böyle yaren,
Allah’la bağlantılı baba oğul
ilişkisi üzüntülerle dolu olsa bile sonuçta iyi sonuçlanır.
Bu ilişkilerdeki doğruluğun
ortaya çıkması için ayrılıkla sınanırsın.
Oğluna benim oğlum diye
bakma.
Allah o çocuğu sana yetiştir,
hayata hazırla, bana yaklaştır diye imtihan etmek için sana görev olarak verdi.
Allah, o çocuğu bencilliğini
tatmin etmek, kuvvetini çoğalmak, gelecekte bakım sorumluğunu üstlensin diye
vermedi.
*
RAVLİ