Halifelerin Meliki Akşehirli Ahi Musa’dan (Tanrı rahmet etsin) rivayet olunur:
Hoca Kamerüddin Naib ki Eşref oğlunun (Baş şehirleri Beyşehir olan Eşref oğlu hükümeti) Akşehir’in hâkimiydi.
Kamereddin Arif Çelebi hakkında inkârı vardı (Velililiğini kabul etmiyor, dervişliğe inanmıyordu) ve fena düşüncelere sahip olarak kafasında planlar kuruyor dervişleri o yerlerden sürmek istiyordu, fakat dile getirmiyordu.
Kamereddün bir gün Çelebi Hazretleri ile karşılaştı ve korkusundan can düşmanı ile karşılaşmış gibi oldu.
Çelebi:
“ Ey Kamereddin!
Dostlar biliyor ki, bizi bu şehirden sürer, çıkarırlar, eğer bizi sürerlerse umulur ki yine geliriz.
Amma bir kimseyi de biz süreriz, öyle yok olurlar ki sanki asla vücuda gelmemiş gibi olalar.” Buyurdu.
Bunun üzerine Kamereddin hemen atından inerek baş koyup mürit oldu.
Çelebinin altına iyi bir at verdi ve haddinden aşırı hizmetlerde bulundu.
***
ARİFLERİN MENKIBELERİ, Şark İslam Klasikleri 29,
Ahmet Eflaki, M.E B. YAYINLARI 489
***
Neler öğrendik:
1. Sakat görüşlü halkın yöneticileri din adamlarını çoğu zaman kendi otoritelerine zarar verdiğini düşünerek ve kendilerine rakip görerek düşmanlık edebileceğini öğrendik.
2. Tanrı aslanı olan Çelebi Hazretlerinin gönüllerin sultanı olduğunu bilmeyen yöneticilerin kendi gönlünden geçirdiğini de Çelebi Hazretlerinin bilmediğini sandığını öğrendik.
3. Kimseye söylemediği düşüncesinin kendi yüzüne söylendiği zaman hayret ve hayranlık oluşturduğunu öğrendik.
İşte böyle yaren,
Tanrı erleri ister ölü ister diri olsun kalbimizden geçenleri okur.
O büyüklerimiz için gizleyebileceğimiz bir şey yoktur.
Hele o büyüklerimiz ile savaşanların nasıl bir darbe yediklerini sayısız örneklerle biliyoruz.
Tanrı erini ziyarete gittiğimde ve karşılaştığımızda saygı ve sevgide kusur etmememiz gerekir.
Basit bir hoca bile olsa aklında, gönlünde, kalbinde ayetler, hadisler olduğundan düşmanlık çağrıştıracak düşünce ve hareketlerde bulunmamamız gerektiğini öğrendik, anladık.
*
RAVLİ
