Sıraceddin Mesnevi han (Tanrı rahmet etsin) hikâye etti ki:
Bir gün Hakk’ın halifesi Hüsameddin’le (Tanrı onun zikrini yükseltsin) birlikte Mevlana Hazretlerini ziyaret etmek için medreseye gelmiştik.
Birdenbire bahçenin kapısı açıldı, bir de baktım ki Çelebi Emir’i (Ulu Arif Çelebi) bir arabaya oturtmuşlar, lalası da onun arabasını çekiyor.
Mevlana, hemen yerinden kalkarak arabanın ipini mübarek omzuna koyup:
“ Arif’e öküzcülük edilebilir” dedi.
Bunun üzerine Çelebi Hüsameddin de kalkarak arabanın bir tarafını tuttu, bir iki defa medresenin avlusunu dolaştılar.
Çelebi Arif, tatlı-tatlı gülüyor ve seviniyordu.
Mevlana çocukları okşamak, şeriat padişahı ve hakikat ayının feleği olan Peygamberimizden (Tanrının salât ve selamı onun üzerine olsun) biz Müslümanlara kalmış bir mirastır.
Peygamber:
“ Çocuğu olan çocuklaşsın “ buyurmuştur.
ŞİİR:
“ Babanın aklı dünyayı ölçse de,
Küçük çocuğun anlaması için “ti, ti” der.
Mademki işim, gücüm çocuklardır,
(O halde) Çocukların diliyle konuşmak lazımdır”
(Mesnevi Cilt 4 431/2577)
Bu manada şu hikâyeyi anlattılar:
Bir gün Peygamberin torunları, Peygamberin hücresinin kapısında oturuyorlardı.
Birdenbire bir köylü hacin devesine binmiş oradan geçiyordu.
Köylü deveye “ Af, af” diye bağırıyor, çocuklar da gülüyor, eğleniyorlardı.
Sonra her ikisi gülerek Peygamberin yanına geldiler.
Arap köylüsünün bu halini ve devesinin “ Af, af” demesini anlattılar.
Bunun üzerine Peygamber son derecedeki kereminden yerinden kalktı, eğildi, ellerini yere koydu.
Sonra Müminlerin Emiri Hasan ve Hüseyin (Tanrı ikisinden de razı olsun) Peygamberin sırtına binip gülüşmeye başladılar.
O da iki kat olmuş bir halde evin ortasında dolaştı ve birkaç defa sağa sola dönerek “ Af, af, af, af” diyerek onları güldürdü ve:
“ Sizin dedeniz ne güzel bir deve ve siz de onun ne güzel binicisiniz “ hadisini buyurdu.
Şimdi biz de Arif hakkında böyle söylüyor ve böyle hareket ediyoruz.
***
ARİFLERİN MENKIBELERİ Şark İslam Klasikleri 29
Ahmet Eflaki, M.E B. YAYINLARI 489
***
Öküzcülük etmek: Onun yükünü çekmek, işlerini görmek suretiyle hizmet etmek.
Neler öğrendik:
1. Çocuklarla çocuk olmamız ve onların dilinden konuşmamız gerektiğini öğrendik.
2. Dede olmak nasip olursa torunları sırtımızda gezdirmemiz ve onlara güzel sözler söylememiz gerektiğini öğrendik.
İşte böyle yaren,
Çocuk büyüdüğü zaman güzelliğe, değerliliğe, unutulmayacak hatıra oluşturacak birliktelik oluşturmamız gerektiğini öğrendik, anladık.
Ana babalar çocuklarına, mal sahipleri de mallarına iyi bakarlarsa iyi sonuçlar alınır.
*
RAVLİ
